اصول تایپ ده انگشتی لاتین

فراگیری تایپ ده انگشتی لاتین موجب سرعت در کار تایپیست و صرفه جویی در وقت می شود، اما اصول آن چیست؟

آیا شما هم برای تایپ وقت زیادی می گذارید و بعد از فراغت از آن شانه هایتان تیر می کشد؟ آیا فقط با دو انگشت تایپ می کنید و قبل از فشردن هر کلید به آن نگاه می کنید؟

اگر جوابتان مثبت است باید بگوییم که اصول تایپ صحیح را نمی دانید. تایپ ده انگشتی روشی است که در آن برای این کار شما از هر ده انگشت خود استفاده می کنید و همین امر بازدهی شما را بالا می برد.

در وحله اول باید محل قرار گرفتن هر کدام از انگشت هایتان بر روی صفحه کلید را بدانید. هر انگشت بر روی جای مخصوص خود قرار می گیرد. دکمه های اصلی کیبورد دکمه های f و k هستند. بدون نگاه کردن به کیبورد هم می توانید آن ها را پیدا کنید. اگر دقت کرده باشید روی این دو کلید یک برجستگی وجود دارد. این دو کلید محل قرار گرفتن انگشتان اشاره شماست.

انگشتان دست چپ خود را به ترتیب از انگشت کوچک بر روی A ،S ،D و F بگذارید و انگشتان دست راست نیز بر روی ;، L ،K و J.

انگشتان شصت نیز باید هر دو روی دکمه اسپیس باشند.

مانند شکل زیر:

پس از فشردن هر کلید یادتان باشد که انگشتتان را سر جای قبلی اش برگردانید و همان پوزیشن قبلی را برای همه انگشتان حفظ کنید. این کار کمک می کند که بدون نگاه کردن به صفحه کلید تایپ کنید.

با توجه به شکل هر کدام از انگشتان مجاز است کلید بالایی یا پایینی خود را بفشارد. بعنوان مثال انگشت کوچک سمت راست که با سبز مشخص شده فقط دکمه های سبز را می فشارد. در واقعه هر انگشت کلیدی که در حوزه و دسترس اش است را لمس می کند.

تمرین:

احتمالا به دلیل عادت کردن به تایپ دو انگشتی، دیگر انگشتان شما عادت به فشردن کلید های مربوطه را ندارند و در این کار کند هستید. ولی جای نگرانی نیست با تمرین حل می شود. هر روز تمرین کنید. می توانید ابتدا مثل یک فیزیوتراپ انگشتان خود را تمرین دهید. مثلا ده بار با انگشت کوچک روی a، ده بار با انگشت بعدی s را بفشارید و... بعد از این تمرین می توانید متن های کوتاه را تایپ کنید و زمان بگیرید.